"Moda" na tzw, dietę bezglutenową

Od dłuższego czasu trwa "moda" na tzw, dietę bezglutenową.
Jedni chwalą, inni łapią się za głowę- pewnie szczególnie osoby chorujące na celiakię i naprawdę nie mogące spożywać glutenu.
Czas więc na trochę faktów i mitów na ten temat :)

Gluten to wspólne określenie na białka pochodzenia roślinnego z różnych zbóż: pszenicy (gliadyna i gluteina), jęczmienia (hordeina), owsa (adeina) oraz żyta (sekalina). Białka te występują nie tylko w czystym zbożu ale również w jego przetworach: pieczywie, makaronach itd.
Negatywne skutki spożywania glutenu występują jedynie u osób z celiakią, alergią lub z nadwrażliwością na gluten, jeśli te przypadłości nas nie dotyczą wszystkie zboża możemy jeść bez obaw.

Nadwrażliwość na gluten ma miejsce wtedy, gdy występują objawy jak w przypadku alergii ale w trakcie badań wykluczono celiakię i alergię (nie ma wpływu na stan naszych jelit oraz poziom przeciwciał czy IgE). Nadwrażliwość jest zatem trudna do zdiagnozowania. Lista objawów jest długa: bóle brzucha, zmiany skórne, zmęczenie, biegunki lub zaparcia, drętwienie kończyn czy uczucie przelewania się w jelitach. Jeżeli stwierdzisz u siebie kilka z wyżej wymienionych objawów i chcesz potwierdzić, że cierpisz na nietolerancję glutenu to powinieneś: przez ok. 8 tygodni zrezygnować z produktów z glutenem, w tym czasie obserwować swój organizm czy objawy ustępują, a po tym czasie początkowo w małych ilościach ponownie wprowadzić gluten. Jeżeli objawy najpierw ustąpiły a po spożyciu glutenu wróciły, to niestety wynik testu wypadł pozytywnie. Aby jednak nie było tak strasznie, to warto wspomnieć, że nietolerancja na gluten nie jest stanem trwałym i dieta bezglutenowa nie musi nam towarzyszyć całe życie.

We wszystkich tych sytuacjach podstawą leczenia jest dieta bezglutenowa.

A może w ciemno zrezygnować z glutenu skoro powoduje on tyle schorzeń? Zachorowalność na schorzenia związane z glutenem nie są duże: celiakia 1%, alergia 2,5%, nadwrażliwość 6%, czyli większe jest prawdopodobieństwo, że gluten nam nie szkodzi. Zanim zatem zrezygnujesz całkiem z glutenu zdiagnozuj czy jest taka konieczność. Bardzo istotne jest tu aby nie przechodzić na dietę bezglutenową przed odpowiednimi badaniami ponieważ wynik wtedy może zostać zafałszowany. Odstawiając zboża glutenowe i inne produkty z ich udziałem bardzo zubożamy swoją dietę, jest ona niedoborowa w szereg substancji odżywczych, które często osoby chore muszą przyjmować w postaci suplementów (co też nie jest proste, ponieważ w suplementach też pojawiają się produkty z udziałem glutenu).

Opinia o tym, że dieta bezglutenowa to klucz do smukłej sylwetki też nie ma wyraźnego potwierdzenia. Zazwyczaj spadek masy ciała na diecie bezglutenowej wynika z tego, że rezygnujemy z pewnych produktów, których na tej diecie spożywać nie można nie zastępując ich innymi, przez co zjadamy mniej pożywienia i chudniemy. Nie ma to jednak związku ze składem pożywienia, a z jego ilością.

Choroby i schorzenia wywołane szkodliwym działaniem glutenu nieleczone dietą bezglutenową bardzo negatywnie oddziaływają na nasz organizm. Przechodzenie jednak na dietę bezglutenową tak na wszelki wypadek nie przyniesie nam tak wiele korzyści jak podają kolorowe pisma. Jeżeli podejrzewasz u siebie objawy szkodliwego działania glutenu to niech pierwszym krokiem będzie diagnostyka a nie eksperymenty z dietą.

Dieta bezglutenowa jest trudna do realizacji w naszych czasach, gdyż gluten można znaleźć w najmniej oczekiwanych miejscach, nawet w mięsie. Dieta ta jest również dość droga i wymaga bardzo dobrej wiedzy na temat żywienia, aby nie doprowadziła do powstania niedoborów żywieniowych. I sens ma tylko wtedy gdy gluten wyeliminowany jest całkowicie, a nie np. tylko poprzez rezygnację z pieczywa czy makaronów glutenowych. Bardzo liczne badania naukowe nie zauważyły żadnych pozytywnych zmian u osób, które nie cierpiąc na celiakię, alergię lub nietolerancję na gluten, po wprowadzeniu diety bezglutenowej. Pamiętajmy – moda przemija a zdrowie zostaje, tak więc nie podejmujmy żadnych działań pochopnie.